ОРЧЛОНГИЙН ТООСЫГ ХӨДӨЛГӨЖ АМЬДРАХ УТГА УЧИР НЬ ЮУ Ч БИШ
Миний нэгэн орон зай.
Tuesday, April 7, 2015
áè ¿åðõýëýý äóðñàíà
áè ò¿¿íèéã äóðñàíà
áè õàéðàà ñàíàíà
áè äóðñàìæàà ñýðãýýíý
íýãýí îðîé õî¸óë õàìò
íýã ºäºð õî¸óë õàìò
íýã æèë õî¸óë õàìò
íýã íàñíû äóðñàìæ ¿ëäæýý
òýýð æèëèéí íýãýí îðîéã áè äóðñàíà
òýð íýãýí ºäºð õàìò áàéñíàà äóðñàíà
òýýð æèëèéã ºíººäºð ä¿ãíýíý
òýðòýýõ ºäð¿¿ä ýðãýýä äóðñàãäàíà
ñýòãýë ç¿ðõýíä ìèíü ¿ëäñýí äóðñàìæ íàìàéã
õàðàìñóóëíà, ãîìäóóëíà, ãóíèãëóóëíà, ãàñëóóëíà.
ñýòãýëä òîäõîí òýðòýýõ ºäð¿¿äèéí äóðñàìæ
áàÿðëóóëíà,áàÿñãàíà, èíýýëãýíý, èòãýë äàãóóëíà.
ìèíèé ò¿¿õ õàéðûí ò¿¿õ
ìèíèé äóðñàìæ õàéðûí äóðñàìæ
ìèíèé ç¿ðõýíä ¿ëäæýý
ìèíèé ñýòãýëä ¿¿ðä ¿ëäæýý.
íýã íàñíû äóðñàìæ ìèíü
àðèëõààðã¿é, àð÷èãäàõààðã¿é,áàëëóóðäàõààðã¿é
õºãæèëòýé, õàðàìñàëòàé, áàÿðëàìààð, ãîìäîëòîé
íýã íàñíû ºíãºðñºí äóðñàìæ ¿ëäæýý.
ýðãýýä áîäîõîä ¿íýõýýð ãàéõàëòàé.
ýðãýýä áîäîõîä õýëýõ ÷ ¿ã áàéõã¿é.
çºâ ÷ áóðóó ÷ ÿëãààã¿é ºíãºðñºí àìüäðàë
çºâ á¿ãä ë çºâ.
Хараа л идсэн солонгос цувралууд
За тэгээд л цаашаа өрнөнө дөө. Бөөн асуудал уурлаад л баярлаад хэ хэ. Нэгэн бодлын зугаатай ч юм шиг. Гэхдээ би тооцоо хийж үзсэн яг тэр үед. Би цаг их алдаг хүн л дээ. Залхуу тэгсэн мөртлөө цаганд их дуртай хямгадах дуртай. Гэхдээ л үрдэг мал шиг хүн шдэ хэхэ. Яахав кино урлагийн сургуульд сурдаг байсан бол яахав. Даалгавараа хийж байна гээд кино үзэх л байсан байх. Хэ хэ . гэхдээ би санхүүгийн мэргэжлээр сурдаг. Монголоор бол ня-бо гэж ойлгоход болох байх . гэхдээ өөр л дөө. Монголд тэгж л ойлгодог. Уг нь учир нь төлөвлөдөг л хүн юм шиг байгаа юм. Би киног бизнес гэж боддог болхоор уур хүрээд байдийн . энэ буруу л даа. За яахав. Би киног үзэх дуртай. Гэхдээ цаг гаргаад дэлхийн шилдэг киног үзвэл илүү юм шиг санагддаг. Заримыг нь ойлгодгүй л дээ. Ухаан дутдаг. Болоогүй л байна даа. Гэж хэлэхээр бацаан шдэ. Би бацаан гэж хэлүүлэх дургүй. Өө солонгос кино бичжийлуу. Хэ хэ. Ер нь л сериал хүнд хэрэггүй тулга тойрсон асуудалд дургүй. Би бүгдийг хэлээгүй. Заримыг нь. Гэхдээ Чойномын заримдагуудад зориулсан шүлэг шиг биш. Шүү. Солонгос зохиолч. Киноны зохиолчийн үзэл бодолд хэдэн цаас олохсон олон хүн үзээсэй, яавал урт болгох уу? Гээд л үргэлжлүүлж гардаг байхаа. Өө тэгээд хүмүүс уурлаад л”ямар тэнэг юм бэ ?” “яагаад бие биенээ харсангүй вэ?” гэж хэлээсэй. Нөгөө стрест оруулаад л. Тулга тойрсон хүний зохиосон утгагүй зүйл үзээд л хараал идсэн юм. Нэг тэнэг солонгосын найруулагч за тэгээд ой санамжийг нь алдуулаад л, эсвэл нэг нь өвчтэй, эсвэл муу санаатай нэг хүүхэн эсвэл залуу. Бас нэг сайхан сэтгэлтэй “төгс ” хүн тоглоно. За тэгээд л нийтлэг зүйл бол гурвалжин хайр. Би гурвалжин хайргүй кино үзсэнээ сайн санахгүй байна.
За яахав. Би загалмайлсан эцэг, шавшанкаас оргосон нь, төгс оюун ухаан, касабаланка, бөгжний эзэн гээд л үзвэл сайхан даа. Шилдэгүүдийг үзэх сайхан шдэ. Бондарчук, Коросава нарын киног ойлгодгүй моо гэхдээ Дэрсү Узала бол гайхалтай кино. Ялгаж үзэх дуртай. Гэхдээ надад ялгаатай санагддаг. Шал өөр. Үзэл бодол. Энэ бол шилдгүүд шүү дээ. Бүр дэлхийн гээд л бодоход сайхооон сайхан.
Би цуврал кино үзэхдээ “хөөрхөн төрөх албагүй “ киноны 200 ангийг үзсэн. Бүрэн үзсэн шдэ. Бас “2 Таня “ г хүртэл үзсэн. Өө бас болоогүй. Өглөө дахин давтахаар нь ч бас үздэг байлаа. Дахиад л үзнэ шдэ. Хэнд хэрэгтэй гэж үздэг байна. Гэхдээ би донтдог байсан юм шиг санагддаг. Кинонд шүү дээ. Хараал идсэн цувралуудад. Эцэст нь нэг тооцоо хийлээ. 200+30=230 ангийг үзлээ гэж бодое. 230*60мин=230 цаг гайхмаар тоо шүү бүхэл бүтэн 10 хоног реклам болон цуврал кино үзсэн гээд бод доо. Унтахгүй нүд салгахгүй. Аймшигтай байгаа биз. Хүн хэд ч хоног амьдраа билээ. Аймшигтай тоо. Энэ тооноос болоод л би кино үзэхээ байсан юм даа. Гэхдээ одоо манай эгч бөөн дон. Надад орчин нөлөөлж байна. Би гэхдээ өөрийгөө ялж гарна гэдэгтэй итгэлтэй байна. Эгчийгээ бодохоор өрөвдөх юм дөө. Өдөрт хэдэн цаг ч юм бэ бараг:3-8 цаг кино үздэг гээд бод доо өглөө үзнэ орой үзнэ. Иднэ ууна. Хааяа тэнэнэ. Хараа л ид гэж уур хүрээд байхийм. Өрөвдмөөр ч юм шиг эгчийгээ муулчлаа уур хүрээ д л тэр л дээ.
Миний бодлоор хайран цаг үрээд байгаа хараал идсэн солонгос сериалд уур хүрч уушиг савсайх юм. Би боддог телевиз ашигтай болоод л гаргаж байгаа. Хүмүүс аль болох сувагаа сольж байвал, солонгос кино үзэхгүй өөр суваг дээр тавьж байх юм бол хэрэгтэй л гэж боджиино. Бас хэн нэгэн энийг уншиж үзвэл үзсэн солонгос сериалийхаа хугацааг тооцоод хэд хоног гарч байгааг тооцож үзээрэй гэж хэлэх гэсийн. Аймшигийн аймшиг хараа л ид гэж уур хүрээд л байна.
Баян байсан бол би өөрийхөө өрөөнд өөрийхөө дуртай зүйлээ үзэх байсан. Надад мэдээ үзэх бас янз бүрийн сонирхол татсан нэвтрүүлэг үздэг. Гэхдээ дуртайгаа л үзнэ. Дургүй бол үзэхгүй.
2010 он
БАС НЭГ МӨНХИЙН СЭДЭВ
Нэгэн хөөрхөн охинд дурлаж билээ. Даруухан, дуугүй энгийн нэгэн охин байлаа. Би түүнийг анх хараад л шохоорхож, улмаар нэг л мэдэхэд ухаангүй дурласан байлаа. Өсвөр насандаа түүний тухай шүлэг бичиж, өдрийн тэмдэглэл хөтлөн өсвөр үеийн хайр, дурлалын түүх, гуниг харамсал бүхэн түүнтэй үлдсэн. Хайрын дуу, кино, бодол бүхэнд нэгэн охиныг боддог байлаа. Түүний тухай мэдээ сонсох бүртээ нууцхан хайр минь оргилно. Наанаа инээж цаанаа гуниглан, атаархана, горьдлого тээнэ. Нэг л мэдэхэд 6 жил өнгөрч 10 р ангиа төгсөж билээ.
Тэр үед хонхоны баяр болон бусад баяр ёслол, гэрт ганцаараа, гадуур, хосуудын тухай ярихдаа бодогддог. Байнга биш ч ойр ойрхон бодогддог байлаа. Энэ миний хайрын түүх. Хүнээс нууж нууцхан шүлэглэнэ. Хүний нүднээс нууц зөвхөн түүнийг бодно. Хаана юу хийж байгаа бол.
Найз залуутай болсон болов уу. Тийм хүнтэй уулзаж байгаа. Сонсоод л найзуудаасаа сонсоод битүүхэн гомдоно. Эрэгтэй хүн ч гэсэн хааяа гутарна.
Энэ бүхэн намайг хараал шиг дагасаар. Хэн нэгэнд дурлаж болохгүй. Хэн нэгэнд сэтгэлээ нээмээр санагдсан ч тэр бүсгүйг л бодно. Хайртай хүндээ гомдмоор, юундаа ч гомдох билээ дээ. Хүнд хайртай болсон нь миний зүрх сэтгэлийг яах гээд ч яах билээ. Болдог бол би тэр хүнд хайртай болое гээд болчдог бол сайхан л байна. Тэр нэгэн голын эрэг дээр хамтдаа сууж болздог байсан газраа дурсана. Амралтаараа очих болгондоо тэнд очдог байлаа. Тэнд нэг л гоё голын эрэг дээр очих болгондоо түүнийгээ санадаг байлаа. Над шиг дурсамжаараа амьдардаг хүн энэ бүгдийг өнгөрсөн гэж боддог байлаа энэ бүхэн дууссан. Би азтай хүн анхны хайртайгаа хамт сууж байсан дурсамж, яриа бүхэн миний зүрх сэтгэлд бодогдоод нэг зүйл авсан, эсвэл маш том зүйлээ алдсан хүн шиг санагддаг байжээ. энэ бүхэн эцэстээ надад маш хүнд ачаа болдог байлаа. Би эмэгтэй хүнийг хайрлах хайр сэтгэл байхгүй. Өөр хэн нэгийг хайрлах өчүүхэн зай үлдсэнгүй. Ингэж явсаар он цаг улиран өнгөрнө. Баяр еслол зарим үед өдрийн тэмдэглээ хүнээс нуун уншиж түүний тухай, уншихдаа тэр өдрөө санадаг байлаа. " Өнөөдөр сайхан өдөр байна. Золоогоор дуудууллаад бид 2 уулзсан. Хамт гадуур алхаад л хамт гол дээр суугаад. Ийм зүйл ярилцсан гэдгээ нэг бүрчлэн бичдэг байж билээ." Унших бүрдээ санана. Яг тэр үедээ очсон мэт. Эргээд л дурсамж. Бас кино үзэх дурлалын тухай зүйлийг автоматаар л шууд тэр хүнийг санана. Хараал шиг дагах хайраа хэзээ дуусаж дараагийн хайр дурлалтайгаа учрах бол гэсэн бодол хааяа бодогдоно. Бараг л мод цохино. Тэр хүн надад нандин хүн хааяа бүр их санахаараа залгана. Хүнээс утасыг нь аваад ч юм уу. Залгачаад байна уу гэхээр нь л салгана.
Гэхдээ маш цөөхөн. Оюутан байх хугацаанд тэр хүн намайг арван жилийн ангийн хөвгүүн гэж харна. Би түүнийг харах бүрдээ хайр хүрч, хайртай гэдгээ өөрөөсөө нуун бусдаас ичнэ. Ичингүйрч амьдарсаар л. Өөрийн бүхнээ нуун амьдарсаар. Ингээд л 10 төгссөн дөө. Тэр үеэс бүх зүйл өөрчлөгдөнө. Би сайхан хайртай учирна гэсэн бодол хальт бодогдож билээ. Оюутан цагтаа охидтой уулзаж, наргиж, хонож өнжиж байсан түүх бишгүй ч хүнтэй үерхсэн түүх байхгүй. Амьдралдаа жинхнээсээ үерхсэн түүх ганцхан. Түүнийг хайрласан хайр зөвхөн намайг л зовооно, баярлуулна, нууцхан инээд алдана. Энэ бүхэн үргэлжилсээр Оюутан насны дурсамж үерхэл байхгүй. Нэг талаараа гомдмоор ч нөгөө талаараа сайхан. Олон охин хүүхэд гомдоож, олон хүний сэтгэлд шарх үүсгэсэн би муу хүн. Энэ нь эргээд бодоход хатуу, муу хүн байжээ. Тэр хүмүүсийн зовлонг би ойлгодгүй байж. Зөвхөн л өөрийн дурлал, сэкс, зугаа цэнгэлийг боддог байсан байж. Энэ бол миний амьдралд нөлөөлсөн. Миний хайрыг харах үзэл зөвхөн түүгээр хэмжигдэнэ. Оюутан насанд дахиад л 4 жил би түүнийг хайрласаар л дууслаа. Хэзээ ийм хайр байсан юм. Би бас хайрламаар байна. би хайр гэдгийг мэдэхгүй. Зөвхөн нууцхан хайраараа өөрийгөө тэтгэж амьдарсаар л . Солонгос клип үзээд. би нүдээ өгч чадахуу би энэ залуу шиг түүний төлөө юу хийж чадахуу гэээд л мөрөөддөг байлаа. Би гудманд хүмүүсээс хамгаалан, түүнийг гэрт нь хүргээд, хайрт минь надад сайн болоод бид 2 эргээд нийлнэ. Эргээд хамт байна. Надад дурлана. Би түүнийхээ хийсэн хоолыг идэхдээ дотроо ямар сайхан хоол вэ. Энэ хүн миний хайр гэж бодсон ч гаднаа муухай гэнэ. Дотроо ямар сайхан хоол вэ гээд ... Энэ бүхэн олон зүйл дээр илэрнэ. Миний мөрөөдөл бүхэн биелж энэ бүхэндээ хайртай байх өдөр байхгүй гэж боддог байлаа. Золоотой уулзах бүрдээ түүнийг асууна. Найз залуутай болсон уу. Нэг л хариулт ойрд уулзаагүй ээ. Найз залуу байхгүй. Байгаа. найзууд чиний хайр чинь тэнд явж байна лээ. Надад ямар хамаатайн гээд л дотроо хаана вэ? нууцхан хайр минь. Хүнээс нуусан зүрх, өөрөөсөө хүртэл нууна. Гэхдээ бусад маань мэдэхгүй мэдэгдэхгүй.
Гаднаа энгийн нэгэн дотроо бөөн хайрын харцаар түүнийг харна.
Өөрөө явахгүйгээ мэдсэн ч явах гэж байгаа гэж очдог байлаа. Түүнтэй дайралдах гэж. Харсан мөртлөө хайнга. Дотроо ямар хөөрхөн юм бэ гээд л. би их тэнэг хүн юм даа гэж. Угийн л дотроо шаналдаг. Ингэж явсаар л төгссөн дөө. Хонхны баяр дээр нэмсэн баяр тэр минь байлаа. Хонхны баяраа тэмдэглэж яваад санамсаргүй дайралдав. Өдөр нь орой нь. Орой нь согтуу байлаа. би ч гэсэн согтуу байлаа. Гэхдээ сайхан харагдаж байсан. Түүнийг хараад ямар их баярласан билээ дээ. Тэгэхэд авхуулсан зурагаа хамт амьдарахаараа ханандаа өлгөнө гэж тооцоолсон байж билээ. Энэ бүхэн миний зүүдэндээ учирсан зүйлс байжээ
2009 он
Thursday, November 25, 2010
Áè õýí áý?
Áè äàõèàä ë ýýëæèò ãàëçóóãèéí òýìäýãëýëýý õºòºëæ áàéíà. ªíººäðèéí áàéäëààð áè íýã ë ãàæèã òýãýýä ë ººðºº ººðòººãºº ÿðèàä ë áàéõ øèã. Ýñâýë ýíý òýìäýãëýë íü íàäàä òóñàëäàã ÷ þì óó? Àëü ýñâýë á¿ð òóéëøðóóëäàã áàéõ. Íýã áîäîõîä ñýòãýë áîäëûã öýãöëýýä ÷ áàéãàà þì óó? Àëü ýñâýë á¿ð çàäëààä á¿ð òýíýãð¿¿ëýýä ÷ áàéãàà þì øèã.
Áè ãýäýã õ¿í õ¿íèé àìüäðàëûã ø¿¿õ äóðã¿é. Õ¿ì¿¿ñèéí áàéãàà áàéäàë, ¿çýë áîäîë, ñýòãýëç¿éí áàéäàë ãýýä ë á¿õ ë ç¿éëèéã ø¿¿ìæëýõ äóðã¿é. Ýíý áîë îëîí æèëèéí òóðøèä íàäàä òºëºâøèæ áóé íýã çàíãèéí èëðýë þì. Çà òýãýýä îãò ø¿¿ìæèëäã¿é ãýæ õýëýõã¿é. Õ¿í ãýäýã ëóóâàíãàà èäýõ ëààãàà èäýõ õàìààã¿é ÷ íàäàä õàìààòàé áîëîí ìèíèé ñýòãýë ãàðãàí õýëýõ õ¿íèé àëü íýãýíä áîë áè ººðèéí ¿çýë áîäîëîî õýëíý. ¿çýë áîäîë ãýæ þóã õýëýýä áàéãààí ãýõýýð ìèíèé çºâ ãýæ ¿çýæ áóé ç¿éëýýñýý ýíý òóõàé õýëýõ áîëíî. Ýíý áîë ìèíèé ¿çýë áîäëûí äàãóó ë àñóóäàë. Òýãýõýýð á¿ãä çºâ ãýñýí ¿ã áèø. Àà òýãýõýýð áè ãýäýã õ¿í ÷èíü õ¿íèé ¿çýë áîäëûã õ¿íäëýõ øààðäëàãàòàé òýãæ áîääîã õ¿í. ßàãààä ãýâýë õ¿íèé ¿çýë áîë õ¿íèé ë ¿çýë þì. Òýð õ¿íä ë çºâ òýãýõýýð ýíý áîë ìèíèé ¿çýë áîäîë áàñ àìüäðàëä ìºðääºã çàð÷èì þì. Íàìàéã õýí íýãýí ñîíñîõ áîë áè õýëíý. Ãýõäýý çààâàë ãýæ õýëýõã¿é. Òóõàéí ñîíñîã÷ ìààíü àâàõ ãýýõèéí óõààíààð õàíäàíà. Íàäòàé ñàíàë íèéëýõã¿é áîë íàäàä õàìààã¿é òýð áîë òýð õ¿íèé ¿çýë áîäîë, áè ¿ã¿éñãýõã¿é, áàñ áóðóóòãàõã¿é. Àà ãýõäýý áè òýð ¿çýë áîäëûã áè õ¿íäýëíý. Òýãýýä ë áè òýð õ¿íèé ¿çýë áîäëûã ¿íýëýõ áà áàñ òýð õ¿íèéã ¿íýëíý. Áè õ¿íäýëíý. Áè ñàéõàí õàíäàíà. Áè ìàãòàíà. Õóäëàà áèø. Ãýõäýý õýëýõýý õýëíý. Õýëýõã¿éãýý õýëýõã¿é. Áè õýí áý? Áè õ¿í. Òýð õ¿í áàñ õ¿í, ÿëãààã¿é õ¿ì¿¿ñ òýãýõýýð áèä àäèëõàí. ¿çýë áîäîë ÿëãààòàé áîëîõîîñ áèä àäèëõàí õ¿ì¿¿ñ.
ªíººäºð ºíãºð뺺. Áè õî¸ð ãóðâàí êèíî ¿çëýý. Îéðä çóðàãòíààñ ñàëñàíã¿é. ¿çýýä ë ¿çýýä ë. Èíãýýä áîäîõîä õîðâîî äýýð õ¿íèé àìüäðàë äàõèàä ë áîäîãäëîî. Õ¿í ÿàõ ãýæ òºðñºí ÿàõ ãýæ èðñýí. Þóíû òóëä àìüäàðäàã ãýýä ë. Çà òýð ÿàõàâ. ºíººäðèéí áàéäëààð íýã ë ñîíèí òîëãîé óõààðëààð ä¿¿ðýí áàéõ øèã. Áóðóó óòãà íàéðóóëãà àëäààòàé áè÷ëýý ãýæ. Óãààñàà íàäàä ÷àäâàð äóòíà áàéõ. Áè àóãàà íàéðóóëæ áè÷äýã çîõèîë÷ áèø ãýäãýý õýëýå. Áàñ íýã ç¿éë õýëýõýä áè íýã ç¿éëä ýðãýëçýýä ë áàéæ áàéíà. Õ¿í ººðèéõºº òºëºº àìüäðàõ ¸ñòîé þó íèéãìèéí òºëºº þó? Ãýýä ë ýðãýëçýýä áàéæ áàéíà. Ãýõäýý íèéãìèéã àíãèëäàã þì øèã áàéíà. Íèéãýì ãýæ þó âý? Ÿíç á¿ðýýð òîäîðõîéëäîã áàéõ. Áàñ ýðäýìòýí ìýðãýä ìýäëýãòýé õ¿ì¿¿ñ íü òîäîðõîéëæ õýëýõ áàéõ ìèíèé õóâüä õ¿ðýýëýí áóé îð÷èí áîëîí õ¿ì¿¿ñèéí õàðèëöààã ë íèéãýì ãýæ åðºíõèé人 îéëãîîä áàéíà. Äîòîð íü õóâèéí á¿ëãèéí, óëñûí , ãýýä ë àíãèëæ áîëîõ áàéõ. Çà òýãýýä õ¿ì¿¿ñ ÿìàð àóãàà þì áý ýíý ñýòãýëãýý íü óãààñàà ÿìàð àéìøèãòàé âý? Áèä ¿ðãýëæ ë çºâëºäºã õ¿íèé àìüäðàë èéì áàéõ åñòîé õ¿í èíãýõ õýðýãòýé ãýýä ë çàëóó õ¿íèé ñóðàõ ç¿éë èõ áàéõ åñòîé. Ãó÷ õ¿ðòëýý ñóð, äº÷ õ¿ðòëýý áàÿæ ãýýä ë ýíý òàëààð Ẻí îéëãîëò. Ýðõýì ÷óõàë ýð¿¿ë ìýíä, áîëîâñðîë,¸ñ ñóðòàõóóí ãýýä ë íèéãìèéí õýì õýìæýýã áè îéëãîäã¿é.
Ìýäýýæ ë õ¿íèé ë àìüäðàë “õºõººíèé ¿¿ðýí äýýã¿¿ð ºíãºðºõºä” ãýäýã êèíî ¿çëýý. ¿çýæ áàéõ ÿâöàä îéëãîõã¿é õ¿íä õ¿íä ¿å¿ä ãàð÷ èðýõ þì. Áè ¿çýæ áàéõäàà ýíý þó áîëîîä áàéíà. Ýíý ÿàãààä áàéíà. Ãýæ áîäëîî. Áè ¿éë ÿâäëûã íü ¿çýæ áàéñàí ÷ íèéãìèéí ñèñòåìòýé õîëáîîä ë ýíý ñîöèàëèñò íèéãýì ýíý êàïèòàëèñò ãýýä ë á¿ëãèéí õóâüä àâ÷ ¿çýýä ÷ áàéõ øèã. ººðèé㺺 áîäîõîä óõààíòàé áîëñîí ÷ þì øèã.
Çà òýãýýä óõààíòàé ãýõýýð ÿìàð õ¿íèéã õýëäýã âý? Çà áàñ ë ìýäýõ þì àëãà. Áèä óãààñàà ýðõ ÷ºëººòºé àìüäàðäàã þì áàéíà. Óõààíòàé ãýäýã ¿ãèéã õ¿ì¿¿ñ òîäîðõîéëîõäîî ÿíç á¿ðýýð îéëãîíî äîî. Ÿíç á¿ðýýð òîäîðõîéëíî. Ÿã òîäîðõîé óòãà áàéõã¿é. Èíãýýä áîäîõîä õ¿ì¿¿ñ ººð ººðèéõººðºº îéëãîäîã íü òîäîðõîé. Íàäàä íýã ë ýðãýëçýý áàéíà. Ìàãàäã¿é õ¿ì¿¿ñ ýðãýëçäýã áàéõ. Õ¿íèé àìüäðàëûí óòãà ó÷èð íü þóíäàà áàéíà. Ǻâ àìüäðàë ãýæ þó þì áý? Õ¿í áîëãîí äýýä áîëîâñðîë ýçýìøèæ óõààíòàé, áàñ ôèëîñîôèäîæ, ëîãèêäîæ, àìüäðàõ íü çºâ ¿¿. Áàñ ìºíãº, ýðõ ìýäýë, õ¿÷ ÷àäàë ýðõøýýëäýý îðóóëæ á¿õíèéã ìºðººäºõ ¿¿ ãýýä ë. Àëü íü çºâ áý?
Ìèíèé áîäëîîð õ¿ì¿¿ñ ø¿¿ìæèëäýã äàëàí çóðãààã. Þó÷ õèéõã¿é áàéíà, àðàé÷ äýý ãýýä ë. Òýä òºð áèø õ¿í. Áàñ òºð áèø õ¿í. Ìýäýõã¿é çà çà õî¸óëàà áîëîã.
Ìèíèé áîäëîîð õèéãýýä áàéãàà þì ÷èíü. Çàéëóóë ÷àäëààðàà ë õèéæ áàéãàà. Çà òýãýýä áè ãàëçóó þì ÷èíü ìýäýõã¿é.
Õàðààë èäñýí õîðâîî äýý𠺺ðèéí áîäîë ººðòºº ë çºâ. Áè ðîê ñîíñäîã. Õààÿà õèï õîï. Ãýõäýý áè çàðèì õàìòëàãèéí äóóã ñîíñäîãã¿é. Ìóóõàé ãýýä ë çàðèì íü ñîíñäîã. Çàðèì íü áîëîõîîð íàäàä òààëàãäàäã¿é.
ĺðºâ äýõü ºäºð
ªíººäºð á¿òýí ñàéí ºäºð áè íýã ë ñîíèí áàéíà. Õý õý. Ãàëçóóð÷ áàéãàà ÷ þì øèã. Ãýðòýý ºäºðæèí õýâòýýä ë áîñîõã¿é, ¿íýõýýð òýíýã þì øèã áàñ æàðãàëòàé ÷ þì øèã. Çà òýð ÿàõàâ. Õºë õóãàëñàí. Íîäíèí áè õóãàëñàí. Õýíèé õºëèéã ººðèéõºº õºëèéã. ßàæ õóãàëñàí ñàíàìñàðã¿é õóãàëñàí. Òýãýýä ÿàñàí áý ãýñýí îäîî õýâòæèéíà. ßàãààä õýâòæèéíà ãýæ. Ç¿ãýýð ë óéòãàðòàé ÷ þì øèã áàéíà. Íîäíèí õóãàëñàí õýä õîíîã õýâòñýí. Áàðàã õî¸ð ñàð ãàðàí . õýâòñýí øäý. Õààíà õýâòëýý ýìíýëýãò õýâòñýí áàéõàà. Îðîí ãàðàí áîëñîí áîëîëòîé. ĺðºâ õîíîã áîëæ áàéíà. Áè õàãàëãààíä îðñîí. Õºëºí人 õàäààñòàé áàéñàí. Îäîî áàéõã¿é. Ýì÷èä áè ºãñºí. Þóã õàäààñàà. Õºëºí人 áàéñàí õàäààñûã ºãñºí áàñ ìºí㺠ºãñºí. Àéìøèãòàé áàéëàà. Õàãàëãààíä îðîõ. ¿íýõýýð àéìøèãòàé. Ç¿ñýýä ë, òºíõººä ë, ìèíèé áèåèéã äîòðîîñ íü òºíõººä ë òàòààä ë Ẻí þì áîëæ áàéñàí. Áè á¿ð àéäàñòàé áàéñàí. Õ¿í ñàíäàðäàã þì áàéíà ëýý. Õ¿í ñîíñîõîä àéìøèãòàé áàéõ. Ãýõäýý äàâààä ãàð÷äàã þì áàéíà ëýý. Òýãýõýýð õ¿í þóã ë áîë þóã äàâàõ ÷àäàëòàé ãýñýí ¿ã øäý. Ýíý íü ¿õýë ãýäýã áàñ ë àþóëòàé þì áàéíà. Ãýõäýý ¿õýýä öààøàà ñîíèðõîëòîé ÷ þì áèë ¿¿. Çà òýð ¿õýë ÿàõ âý îðõèå. Îäîî ãàéõàëòàé áàéíà. Á¿õ ç¿éë ºíãºðñºí ãýõäýý õýçýý ÷ ºíãºðñºí ¿åýñ ¿ð äàãàâàð ¿ëääýã. Òýð áîë ¿¿ðä õóãàðõàé õºë õóãàðñàí ÿã õóó÷èí øèãýý áîëîõã¿é ë ãýæ õýëýõ ãýýä áàéíà. Æèëèéí ºìíº îðæ áàéñàí áîë õ¿íä áàéñàí. Õàãàëãààíû îðîí äýýð õýâòýýä ë äîîð äðèë äóãàðààä ë, ÿñ äóãàðààä ë. Áè õýí ÷ áèø òèéì ç¿éë ¿çýý÷ ¿ã¿é òàðèà õèéëãýõýýñ àéäàã áàéëàà. Ãýòýë îäîî áàñ íèëýýí þì ¿çæýý. Õî¸ð õàãàëãààíä îðëîî íýã íü õºëºº ç¿ñ¿¿ëæ, ÿñ ðóóãàà ø¿ð¿ïä¿¿ëýõ, íºãºº íü àðüñàà ç¿ñ¿¿ëæ ø¿ð¿ïýý ñóãàëóóëàõ. ýíý íýã òàëààðàà íàäàä àäèëõàí ñàíàãäàâ õîåóëàà ç¿ñíý áàñ îåíî. Õîåóëàà ø¿ð¿ïòýé õîëáîîòîé. Õîåóëàà äàðàà íü øîõîéäíî. Îäîî ÷ ãýñýí ãèïñòýé õýâòæèéíà. Õààíà ãýðòýý. Ýíý áîë áîäèò áàéäàë.
Èíãýýä áîäîõîîð áè àéæ áàéñàí. Íýã ìýäýõýä ºíãºðººä áàéõ þì. Á¿õ ë ç¿éë ñîíèí þì. Áè àéæ áàéñàí ãýõäýý òóóëñàí. Ýíý á¿ãäèéã áè òóóëààä ë ãàðààä èðëýý ø¿¿ äýý. Ãýõäýý áè òºñººëæ áàéãààã¿é. Ãýõäýý íàäàä çîëèîñëîñîí ç¿éë èõ áàéíà. Öàã õóãàöàà. Áè çîëèîñëîõã¿é ãýýä ÷ áîëîõã¿é áàéñàí ãýõäýý õýìíýæ áîëîõ áàéñàí. Þóã õýìíýõ áý öàã õóãàöààã. Ãýõäýý õýìíýæ áîëäîãã¿é ø¿¿ äýý. Ãàìíàõ ãýýä ë õàðààë èäñýí îþóí óõààí. Çà çà áîëèå òýãýõýýð þó õýëýõ ãýýä áàéíà âý ãýâýë. Õ¿í öàã íü òóëñàí ¿åä þóã ë áîë þóã õèéõ ÷àäâàðòàé áàéäàã þì áàéíà. Çàéëøã¿é áîëîîä èðñýí ç¿éëòýé òóëãàðàõàä ýâëýðýõýýñ ººð àðãà àëãà. Àà ãýõäýý áèä á¿ãäèéã òóóëàõ ÷àäâàðòàé áàéäàã þì áàéíà. Ãýäãèéã õýëýõ ãýñèéí. Áèä ÷àäíàà á¿ãäèéã íü.
Äýýðõ ç¿éë¿¿ä äîòîð õ¿í äàâæ ãàð÷ ÷àäàõã¿é ç¿éëèéí ýöñèéí ýöýñò ñîíãîëò õàìãèéí ñ¿¿ëèéí ¿ð ä¿í áîë ¿õýë.